من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

بهار۸۸درآستانه فصلی سرد

واین منم 

زنی تنها 

درآستانه فصلی سرد 

 

درابتدای درک هستی آلوده زمین 

ویاس ساده وغمناک آسمان 

وناتوانی این دست های سیمانی 

 ...

زمان گذشت وساعت چهاربارنواخت 

 ...

من رازفصلهارامیدانم  

وحرف لحظه هارامی فهمم  

 

نجات دهنده درگورخفته است 

وخاک 

خاک پذیرنده 

اشارتیست به آرامش 

.....                    (فروغ) 

                                            

 

چندساعت پیش سال ۸۸هم اومد تا یکسال میزبان لحظه هایمان باشد  

 

نمیدونم  . . . .

 

  شایدسال خوبی باشه ...

  امیدوارم که سال خوبی بشه  ...

              فقط میدونم : چشمهارابایدشست    جوردیگربایددید  

                                     

                                           . . .

 

چگونه میشود به آن کسی که میروداین سان 

صبور 

سنگین 

سرگردان 

فرمان ایست داد 

 

چگونه می شود به مردگفت: 

که اوزنده نیست 

                 اوهیچ وقت زنده نبوده است 

                                                  (فروغ)

شعری ازمرثیه های خاک

من دردبوده ام همه 

من دردبوده ام 

گفتی پوستواره ای

استوار به دردی 

چونان طبل

خالی وفریادگر 

 

عشق آمدودردم ازجان گریخت 

خوددرآن دم که به خواب رفتم 

                                      اغازازپایان آغازشد 

تقدیرمن است این همه ؟ 

 

 یاسرنوشت توست ؟

یالعنتی ست جاودانه؟  

که این فروکش درد 

خودانگیزه دردی دیگربود 

 

که  

هنگامی به آزادی عشق اعتراف میکردی

که جنازه محبوس را

اززندان می بردند

شعرکوچه نوشته فریدون مشیری

کوچه

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم

همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم 

 

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم  

شدم آن عاشق دیوانه ،که بودم 

 

درنهانخانه جانم،گل یاد تو درخشید

عطر صد خاطره پیچید،شعر صد خاطره خندید 

یادم آمد که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم  

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم

 تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت 

من همه محو تماشای نگاهت 

آسمان صاف و شب آرام 

بخت خندان و زمان رام

خوشه ماه فروریخته در آب 

شاخه ها دست بر آورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ  

همه دل داده به آواز شباهنگ  

  یادم آید تو به من گفتی: 

از این عشق، حذر کن

لحظه ای چند بر این آب، نظر کن 

آب، آئینه عشق گذران است  

تو که امروز ،نگاهت به نگاهی نگران است 

باش فردا که دلت با دگران است

تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن 

                                         با تو گفتم :

                                 حذر از عشق ندانم

                                 سفر از پیش تو هرگز نتوانم،نتوانم  

روز اول که دل من به تمنّای تو پر زد

چو کبوتر لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی،من نه،رمیدم،نه گسستم 

باز گفتم که تو صیادی و من آهوی دشتم 

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم

                                 حذر از عشق؟ ندانم

                                سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم 

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب ناله تلخی زد و بگریخت 

اشک در چشم تو لغزید

ماه بر عشق تو خندید 

                              یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم

                              پای در دامن اندوه کشیدم

                             نه گسستم ، نه رمیدم  

رفت در ظلمت غم آن شب و شبهای دگر هم

نگرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم

نکنی دیگر از آن کوچه گذر هم 

 .  

 

.

                              بی تو اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم.....

شعری طنز ازشعرکوچه به نقل ازسایتpersian-star.org

شوق دیدار
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

بی تو On line شبی باز از آن Room گذشتم
همه تن چشم شدم . دنبال ID ی تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از Case وجودم
شدم آن User دیوانه که بودم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org
وسط صفحه Room , Desktop یاد تو درخشید
Ding صد پنجره پیچید
شکلکی زرد بخندید
یادم آمد که شبی با هم از آن Chat بگذشتیم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

Room گشودیم و در آن PM دلخواسته گشتیم
لحظه ای بی خط و پیغام نشستیم
تو و Yahoo و Ding و دنگ
همه دلداده به یک Talk بد آهنگ
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

Windows و Hard و Mother Board
همگی دست برآورده به Keyboard
تو همه راز جهان ریخته در طرز سلامت
من بدنبال تو و معنی درک کلامت
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

یادم آمد که به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این Room نظر کن
Chat آئینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به Email ی نگران است
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

باش فردا که PM ات با دگران است
تا فراموش کنی چندی از این Log Out , Room کن
باز گفتم حذر از Chat ندانم
ترک Chat کردن هرگز نتوانم نتوانم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

روز اول که Email ام به تمنای تو پر زد
مثل Spam تو Inbox تو نشستم
تو Delet کردی ولی من نرمیدم نه گسستم
باز گفتم که تو یک Hacker و من User مستم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

تا به دام تو درافتم همه Room ها رو گشتم و گشتم
تو مرا Hack بنمودی . نرمیدم . نگسستم
Room ی از پایه فرو ریخت
Hacker ی Ignor تلخی زد و بگریخت
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

Hard بر مهر تو خندید
PC از عشق تو هنگید
رفت در ظلمت شب آن شب و شبهای دگرهم
نگرفتی دگر از User آزرده خبر هم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

نکنی دیگر از آن Room گذر هم
بی تو اما به چه حالی من از آن Room گذشتم
گروه اینترنتی پرشین استار | www.Persian-Star.org

شعر پرنده مردنی است ازفروغ

دلم گرفته است

دلم گرفته است 

به ایوان میروم  

وانگشتانم رابرپوست کشیده شب میکشم 

چراغ های رابطه تاریکند

چراغ های رابطه تاریکند 

کسی مرا به آفتاب معرفی نخواهدکرد

کسی مرابه مهمانی گنجشک هانخواهدبرد 

پروازرابه خاطربسپار

پرنده مردنی ست

مرگ

بازم یه شعرعالی ازشاعربسیارمحبوبم احمدشاملو 

 

هرگزازمرگ نهراسیده ام 

اگرچه دستانش ازابتذال شکننده تربود 

 

هراس من-باری-همه ازمردن درسرزمینی ست 

که مزدگورکن 

                ازبهای آزادی آدمی 

                                       افزون باشد 

 

 

جستن 

یافتن 

وآن گاه 

به اختیاربرگزیدن 

وازخویشتن خویش 

بارویی پی افکندن 

 

 

اگرمرگ راازاین همه ارزشی بیش ترباشد 

 

حاشاکه هرگزازمرگ هراسیده باشم

غم شیر نوشته هوشنگ ابتهاج

درکنج قفس پشت خمی دارد شیر 

 

گردن به کمندستمی دارد شیر 

 

درچشم ترش سایه ای ازجنگل دور  

ای وای خدایا   چه غمی داردشیر

شعرزبان نگاه ازشاعرمعاصر:سایه:

نشودفاش کسی آنچه میان من وتوست 

تااشارات نظرنامه رسان من وتوست 

  

گوش کن بالب خاموش سخن میگویم 

پاسخم گوبه نگاهی که زبان من وتوست 

 

روزگاری شدوکس مردره عشق ندید 

حالیاچشم جهانی نگران من وتوست 

 

گرچه درخلوت رازدل ماکس نرسید 

همه جازمزمه عشق نهان من وتوست 

 

نقش ماگوننگارندبه دیباچه عقل 

هرکجانامه عشق است نشان من وتوست 

 

سایه زآتشکده ماست فروغ مه ومهر

وه ازین آتش روشن که به جان من وتوست