من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

زمستان نوشته مهدی اخوان ثالث

زمستان

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است  


کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و لغزان است 

 
وگر دست محبت سوی کسی یازی
 به اکراه آورد دست از بغل بیرون
 که سرما سخت سوزان است 

 
نفس  

 کز گرمگاه سینه می اید برون ، ابری شود تاریک
 چو دیوار ایستد در پیش چشمانت .
                 نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
                 ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟ 


 مسیحای جوانمرد من ! 

 ای ترسای پیر پیرهن چرکین 
 

                                        هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... ای
                                        دمت گرم و سرت خوش باد
                                        سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
 

منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
 منم ، دشنام پست آفرینش ، نغمه ی ناجور 
 

نه از رومم ، نه از زنگم ، همان بیرنگ بیرنگم   


                                             بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم  


حریفا ! 

        میزبانا !  

               میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
 تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است  


من امشب آمدستم وام بگزارم
 حسابت را کنار جام بگذارم  


چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ، بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ،  

بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست  


حریفا !  

گوش سرما برده است این  

 یادگار سیلی سرد زمستان است  


و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است 
 

حریفا !  

          رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است  


                            سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت 
                            هوا دلگیر ، درها بسته  

                            سرها در گریبان ، دستها پنهان 
                            نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین 
                             درختان اسکلتهای بلور آجین 
                             زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه 
                             غبار آلوده مهر و ماه  


                 زمستان است  

                                                     


نظرات 2 + ارسال نظر
حسین سه‌شنبه 4 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 23:44 http://i-love-u.ir

به همصدایی شما احتیاج دارم تا فریاد بزنم "دوستت دارم"

منتظرتان هستم

سعید شنبه 8 فروردین‌ماه سال 1388 ساعت 00:44

خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است
چون کوی دوست هست به صحرا چه حاجت است
جانا به حاجتی که تو را هست با خدای
کآخر دمی بپرس که ما را چه حاجت است
ارباب حاجتیم و زبان سوآل نیست
در حضرت کریم تمنا چه حاجت است
محتاج قصه نیست، گرت قصد جان ماست
چون رخت از آن توست به یغما چه حاجت است
جام جهان نماست ضمیر منیر دوست
اظهار احتیاج خود آنجا جه حاجت است
آن شد که بار منت ملاح بردمی
گوهر چو دست داد به دریا چه حاجت است
ای مدعی برو که مرا با تو کار نیست
احباب حاضرند به اعداد چه حاجت است
حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود
با مدعی نزاع و محاکا چه حاجت است

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد