پرپرواز

 با گیاه بیابانم
                  خویشی و پیوندی نیست
خود اگر چه  

              درد رستن و ریشه کردن با من است  

                                                             وهراس بی بار و بری

     

پرپروازندارم 

               اما  

                  دلی دارم و 

                                حسرت درناها

و به هنگامی که مرغان مهاجر دردریاچه ی ماهتاب
پارو میکشند،
          خوشا رها کردن و رفتن!
                                  خواب دیگر
                                         به مردابی دیگر
                                                   خوشا ماندابی دیگر
                                                              به ساحلی دیگر
                                                              به دریایی دیگر 

                   خوشا رهایی
                   خوشا اگر نه رها زیستن 

                                                مردن به رهایی
آه این پرنده  

در این قفس تنگ نمی خواند