من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

من درد مشترکم مرافریادکن

قصه نیستم که بگویی نغمه نیستم که بخوانی یاچیزی چنان که ببینی یاچیزی چنان که بگویی من دردمشترکم ...مرا فریادکن

اعتراف

خوشحالم که زنده ام ... اما زندگی میکنم 

خوشحالم که دردی مرابه کام میکشد و لذت می دهد.... 

         که بغض می کنم ومیخندم 

         خنده که نه.... 

         قهقهه می زنم 

واین پارادوکس به اوجم میرساند ...

 

 

زندگی مرا واداشت که نقابها رابشناسم و برگزینم تابازیگری باشم.... 

خوشحالم که می توانم سخت وسردباشم گرچه دردرون ملتهب ...

و بجوشم گرچه دل سرد ...

 

 

خوشحالم که گرچه پرپروازندارم اما ... قلبم پراز حسرت درناهاست 

حتی به گوربردن آرزوی درنابودن رادوست میدارم 

وهم بی آرزویی مرا میترساند ...

 

خوشحالم که نفرت راباتمام سلولهای قلبم می فهمم و عشق رابیش ازآن ...

خوشحالم که به آتش کشیده می شوم ومی سوزانم.... 

                       که آرامش وتسلیم دیگران مرا آرام نمیکند و جنگیدن را... 

                                ....هرچندپرآسیب وپرضربه بیشتردوست میدارم 

 

خوشحالم که توانسته ام یک دربسته باشم : 

                دربسته ای که خوف ووحشت اندرونی آن را 

                                      هیچ کس درک نکرده است 

خلوت وخوفی که مرابه سوی نورها و روشنایی هاسوق میدهد ...

 

 

خوشحالم که زمین میخورم اما امیدم مرابه ایستادنی باشکوه فرامیخواند... 

   وبه بودنی ... هرچه زیباتر 

 

خوشحالم که داشته ها بایدها و هستی ها دارایی من نیست 

مبهم ها وناشناخته ها...نداشته هاونیستی ها مرابه خودمیکشاند 

               وجذاب ترمی نماید 

              جذاب ترکه ... نه خواستنی تر ...

 

 

دراستحاله روحی زرتشت ... 

اکنون شایدهمان شتربارکش ام...فرداها شاید شیری درنده شوم  

                           سپس کودکی معصوم درمن متولدگردد 

اگرزندگی کنونی من قصه همان شتراست ...

 من این شتربودن رانیزدوست می دارم  

 

خوشحالم که رستاخیزی عظیم مرادربرمیگیرد... 

              خدایانم یکی پس ازدیگری میمیرند... 

                        وخدایی نو درمن متولدمیگردد 

خدایی که می بوسمش 

خدایی که میبوسدم 

خدایی که میگوید:دستهایت رادوست میدارم 

 

ودستهایم چه قوی شده است... 

چه بزرگ شده است... 

چه سبزاست ...

 

بادستهایم مغزم رامی شویم...پاک می شوم . . . باز بی نقاب می شوم

 

 

مازوخیسمی درونی ست شاید  یا جدالی ابدی ... 

که ذره ذره زندگی رامزمزه میکنم ... چه تلخ است ... تلخی شیرین 

 

 

زندگی آیا بااین همه شادی زیبا نیست؟

نظرات 10 + ارسال نظر
علی پنج‌شنبه 5 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 02:34 http://9download.blogfa.com

سلام...
وبلاگ پربازدید 1دانلود نویسنده فعال می پذیرد...در ضمینه ی دانلود بازی عکس نرم افزار موبایل و غیره!!!
آدرس وبلاگ:http://9downlaod.blogfa.com
بازدید روزانه»15000+
تعداد مطالب»2000+
اگر آمادگی نویسندگی را دارید یک نظر با محتویات زیر برام بفریستید..
نام:مثال:علی
نام کاربری (برای وارد شدن به وبلاگ من):مثال:ali
کلمه ی عبور (برای وارد شدن به وبلاگ من): مثال 09161513512
ایمیل:(بلاگفا می خواد) مثال alilinbox@yahoo.com
آدرس وبلاگ(برای اطلاع رسانی) مثال: http://9download.blogfa.com
با تشکر
http://9download.blogfa.com

شیما شنبه 7 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 21:00 http://www.shimamlj.persianblog.ir

سلام بهار عزیزم
امشب با یه نوشته کوچیک دیگه به روزم..........................
خوشحال می شم قدمی توی بیراهه هایم بزنی

شیما یکشنبه 8 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 20:47 http://www.shimamlj.persianblog.ir

سلام بهار عزیز
ممنون که قدمی در بیراهه هایم زدی
وبلاگ زیبایی داری
از خوندن نوشته هات لذت بردم
باز هم به من سر بزن............ من هر چند روز یکبار آپ می کنم

سلام شیماجان
همیشه میام وبلاگت چون پست هایی که مینویسی واقعاعالیه

شیخ حقگو دوشنبه 9 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 14:29 http://mamut2000.blogfa.com

مجموعه تلخی هایی که شیرینند.
...........
دعایم گر نمی گویی به دشنامی عزیزم کن
که گرچه تلخ است شیرین است از ان لب هرچه فرمایی
اینو سعدی گفته.

؟ دوشنبه 9 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 16:37

می بری ام از یاد به دلم افتاده
می دهی ام بر باد به دلم افتاده

؟

سروش دوشنبه 9 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 20:01

سلام بهار خانم
حدود یک ماهی است که بعلت سفر شغلی مطالبت رو نخونده بودم . باید بگم از اینکه دست به قلم بردی خوشحالم و در مورد اعتراف باید بگم اغلب ما انسانها به دلایلی مجبوریم با دو چهره زندگی کنیم و شما خیلی خوب تونستین آنها رو کنار هم بیارین مثل نفرت و عشق ....
باید بگم که من شاعر نیستم و ادبیاتم نخوندم اما فقط : سخن کز دل برآید لاجرم ...
پیروز باشین

سلام
خوشحالم که بعدازمدتهاکامنت شمارامیبینم
یک ماهی که شمامسافرت بودیداتفاقات زیادی افتاد که ناگزیر دستم به قلم رفت و واگویه هایی رانوشتم
خیلی ازاین اتفاقات مدیون دوست بسیارعزیزیست که کامنت شما بهانه ای شد تا ازش تشکرکنم
بازم بهم سربزنید

آرزو بردل سه‌شنبه 10 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 02:00

خوشمان آمد

امید چهارشنبه 18 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 20:49 http://omiidestan.mihanblog.com/

سلام خسته نباشی.وبلاگ جالبی داری مطالبش برای اهل دل و اهل ذوق شادی بخش و وادار کننده به تفکر است.قبلا به وبلاگ من سر زده بودی اما من اخیرا متوجه نظر امیدوار کننده ات شدم از این بابت معذرت می طلبم.قالب وبلاگت هم بی نظیره امیدوارم که همیشه موفق باشی باز منتظر نظرات سازنده شما دوست عزیز هستم.

علی محمد محمدی یکشنبه 22 شهریور‌ماه سال 1388 ساعت 01:55 http://ermes3.blogsky.com

غم و شادی اگر از اوست زیباست

خوشا آن کس که در غم ها شکیباست

بسا تلخی که شیرین تر ز قند است

ولی در خاطر ما ناپسند است

******

به چشم عارفان، هر بد بلا نیست

تمیز تلخ و شیرین، کار ما نیست

بسا شیرین که تلخی می دهد بار

بسا راحت که آرد رنج بسیار

امیر پنج‌شنبه 19 آذر‌ماه سال 1388 ساعت 19:59 http://www.avare1111.blogsky.com/

سلام دوست خوبم وبلاگ خوبی داری مطالبش خیلی زیباو خاطره انگیز است امیدوارم موفق باشی بدرود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد