شیرکو بی کس...شاعر معاصرکرد

درپیش چشمان آسمان....ابر را

درپیش چشمان ابر..........باد را

درپیش چشمان باد.........باران را

درپیش چشمان باران......خاک را

       دزدیدند

ودرخاک چشمهایی راپنهان کردند که

       دزدان رادیده بودند

اما من انسانم

گذرگاهی صعب است زندگی

تنگابی درتلاطم ودرجوش

به خیره مگو که ایمان کوه رابه جنبش درمی آورد

               من کوه بی جان نیستم...

                  انسانم من

من نابینایی آدمیان رادیده ام

                        وتوفیدن گردباد را برعرصه پیکار 

من آسمان رادیده ام

وآدمیان راسرگردان به مهی دودگونه فروپوشیده 

مرابه ایمان ... ایمان نیست

تنهابه تو ایمان دارم...

ای وفاداری به قرن وبه انسان

توان تحملت ار هست .... شکوه مکن

به پرسش اگرپاسخ می گویی ...درخوربگوی

دربرابر رگبار گلوله اگر می ایستی ... مردانه بایست

                  که پیام ایمان و وفا به جز این نیست

نوشته ایلیاارنبورگ

فریاد

        ای تمامی‌ی ِ دروازه‌های ِ جهان!

          مرا به بازیافتن ِ فریاد ِ گم‌شده‌ی ِ خویش

              مددی کنید!

وحی

  نگاه از آسمان بردار

           که

  وحی از خاک می آید....